συνδήκτορας

και λόγιος τ. συνδήκτωρ, ο, Ν

τεχνολ. άλλη, λόγια ονομασία τής μέγκενης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + δηκτήρ «καθένα από τα δύο σκέλη τανάλιας ή τσιμπίδας». Η λ., στον λόγιο τ. συνδήκτωρ, μαρτυρείται από το 1870 στον Γρ. Χαντσερή].